Aix-en-Fréderique, AvignPont en CassOnaco!

Bonjour à tous!

Vakantie gaat snel, voor jong en oud. Het woord ‘vakantie’ heeft iets magisch: iedereen kijkt er naar uit en heeft op zijn eigen manier een plannetje uitgestippeld. De een zoekt rust, de ander zoekt avontuur. Maar hoe je het ook wendt of keert, vakantie geeft altijd een prettig gevoel.

Maar geloof me mensen, vakantie wordt nóg mooier en gaat nóg sneller als je in het Zonnige Zuiden van Frankrijk bent. Zelfs al heb ik praktisch alleen nog maar vakantie gehad sinds mijn aankomst, afgelopen week voelde echt als vakantie. Mijn plannen waren reizen en genieten van iedere minuut!

De week begon al met een lach, hiervoor bedank ik ten eerste de zon. Ten tweede bedank ik Christian, een Duitse jongen die bij mij in de klas zit tijdens les cours de FLE. Hij heeft voorgaande jaren onder een steen geleefd waardoor hij zich een auto heeft kunnen kopen. En waar wilde hij heen? Naar Aix-en-Provence! En daar wonen momenteel twee vriendinnetjes uit mijn klas, Fréderique en Renske!
In de auto met Christian, Julia (Engelse), Pelin (Turkse) en Anrien vertrokken we dinsdag naar Aix. Julia en Pelin kende ik nog niet, maar het klikte al meteen dus het was een prettige heenreis. Eenmaal in Aix ontmoetten we Fréderique en dat vond ik zo geweldig dat ik moest huilen van vreugde! Zij heeft ons door de pittoreske straatjes van Aix heen gewalst en we hebben ook haar kamertje gezien. Helaas was Renske die dag in Marseille met haar ouders dus hebben we haar niet meer kunnen zien. Verder hebben we nog een museum bezocht met aan de ene kant futuristische kunstwerken en aan de andere kant oude schilderijen. Helaas ben ik niet zo kunstzinnig ingesteld, dus de gemiddelde tijd van het bewonderen van een schilderij was 30 seconden..
Gezien dat de straten van Aix veelal bestaan uit kinderkopjes, had mijn linkervoetje het hard te voorduren. Anrien en ik besloten in een Irish Pub een lekkere mok warme chocolademelk te drinken terwijl de andere drie een wandeling maakten door Aix. Helaas peanutbutter, ze schenken geen warme dranken.. :( Na ongeveer 1,5 uur te hebben gewacht konden we terug naar Montpellier. :) Het was een hele gezellige dag en we zouden deze vakantie zeker nog naar een andere stad gaan.

Al snel kwamen we op het idee om met hetzelfde clubje naar Avignon te gaan. Vorig jaar ben ik daar met Kyan geweest en ik vind het werkelijk de mooiste stad van Frankrijk die ik tot nu toe heb gezien. Iedereen kent natuurlijk ‘le pont d’Avignon’ en het beroemde liedje ‘Sur le pont d’Avignon, on y danse, on y danse…’. We kwamen met z’n allen tot de conclusie dat het liedje beroemder was dan de brug zelf, want buiten dat die maar voor de helft af is, is het maar een lelijk ding.
Wat echter wel echt prachtig was om weer te zien, was ‘le Palais des Papes’ (het Pausenpaleis). Een immens groot gebouw uit het begin van de 14e eeuw. Het blijft voor mij een hersenkraker hoe ze het destijds gebouwd hebben.. De ‘audio-guide’ heeft het vast wel verteld, maar hij had zo’n ontzettend saaie stem dat ik de woorden wel hoorde maar er niet naar luisterde. Verder hebben we nog een beetje door de mooie, typisch Franse straatjes gelopen en zijn al vrij vroeg naar huis gegaan.

De volgende dag, zaterdag, zouden we namelijk naar Cassis gaan. En nee thuisfront, daar komt niet het frisdrankje ‘Cassis’ vandaan. ;) Ook in dit plaatsje ben ik vorig jaar al geweest en het lag er nog net zo mooi bij: een toeristisch dorpje met een klein stukje strand, een open zee en grote rotsen! Het weer was lekker, ongeveer 20 graden, maar helaas was de zee te koud om in te plonzen! Gelukkig konden we wel pootjebaden. :)
Pelin, Julia en Christian wilden graag gaan wandelen op ‘les Calanques’, de rotsen in de zee. Anrien en ik besloten om een boottocht te maken en drie calanques te bezichtigen. We hebben inderdaad bezichtigd, maar niet veel van les calanques. Waar wij zaten zat het stampvol kleine kinderen die stuk voor stuk heel grappig waren. Ja, want de zee is super fascinerend! Vooral als het water in de boot komt liggen ze allemaal in een deuk. En dat sloeg over op Anrien en mij dus de drie calanques gingen zo goed als onze neus voorbij (zelfs al waren ze zo groot!).
Eenmaal terug aan land hebben we wat geslenterd door de straatjes en zijn daarna op het terras gaan zitten. Anrien kwam met het sublieme idee om een ‘Monaco’ te bestellen: aardbeiensiroop met Seven-Up en bier. En dat ging er wel in, op het terrasje, in Frankrijk, in de stralende zon!
Een aantal Monaco’s later zijn we met z’n allen een pizza gaan eten en zijn we naar de auto gegaan. Op de terugweg kwam Julia ineens met het onderwerp ‘beatboxen’, dat ze dat zo graag wilde leren. Nou, ik liet haar wel eventjes horen hoe we dat in Nederland doen: de medeklinkers van de woorden ‘poffertjes crackertjes’ alsmaar herhalen en dan ben je al een heel eind. Julia vertelde dat er in Engeland ook zoiets bestond, namelijk de medeklinkers van ‘boots and cats’. Pelin had ook iets Turks, maar dat was net als Chinees voor me dus dat heb ik niet onthouden. En Christian? Tja, blijkbaar is Duitsland niet hip genoeg voor beatboxen want die hebben niks… We maakten met z’n allen een mooi stel, maar hebben toch besloten het niet naar de buitenwereld te brengen.

Buiten deze uitstapjes hebben Anrien en ik ons vermaakt in het centrum van Montpellier, maar daar heb ik al genoeg over verteld afgelopen weken dus daar hoef ik jullie niet meer jaloers over te maken!

Komende week is Kyan hier dus zal ik hem mijn ‘stedje van lol en plezeer’ laten zien!

Heel veel liefs,

Lisanne


PS: Sorry dat ik het verslag er zo laat op heb gezet, maar de internetverbinding is hier soms niet 100%!