Openbaar vervoer, rondleidingen en véél water!

Hoi lieve lezertjes!

Vorige week was het dan eindelijk zover: na 5 weken zou ik Kyan weer zien! Speciaal voor mij had hij zijn favoriete week van het jaar, de Vastelaovend, voor de helft opgegeven om in mijn ‘stedje van lol en plezeer’ te kunnen zijn.

Kyan zou landen op het vliegveld van Béziers, ongeveer 70 kilometer van Montpellier. Ik zou hem daar op komen halen dus had al tijdig geïnformeerd over de reismogelijkheden. Er werd me verteld dat ik met de trein naar Béziers moest gaan en dan kwam ik uit op ‘la Gare SCNF’ (treinstation). Vervolgens had ik een goed half uur om de shuttle naar het vliegveld te zoeken op ‘la Gare routière’ (busstation). Logisch gezien zou het busstation dichtbij het treinstation zijn, maar nee hoor, in Frankrijk gaat het allemaal anders. Gevolg? Ik heb op wonderbaarlijke manier mijn shuttle naar het vliegveld gemist! Er zat niets anders op dan een taxi te bellen om toch nog op tijd op het vliegveld te kunnen zijn…
Gelukkig was mijn humeur niet beïnvloedbaar, en al zeker niet toen ik Kyan eindelijk zag! We hadden niet veel tijd om knuffelen, want ik wilde beslist NIET de shuttle terug missen. ;)

Eenmaal in Montpellier hebben we samen met Anrien gezellig gekookt en gegeten. We zijn vroeg naar bed gegaan want de volgende dag zouden we al vroeg de stad bezoeken!

De eerste weken dat Anrien en ik hier waren, hebben we veel de toerist uitgehangen. We hebben een eigen toeristische route uitgestippeld die we aan ons bezoek zouden laten zien. Op deze manier zag Kyan de mooiste trekpleisters van Montpellier en had hij binnen een halve dag toch al een goed beeld van de stad. En natuurlijk heb ik hem meegenomen naar de beroemde sapjesbar! :)

’s Avonds had ik een tiental vrienden uitgenodigd die ik hier heb leren kennen. We hebben gezellig crêpes gegeten in mijn keukentje op de eerste etage. Op gegeven moment zag ik dat er een klein plasje ontstond op de grond. Ach ja, dat zal wel wat water zijn dat gemorst is. Maar een half uur later zaten een paar mensen echt in een plas water. Ik voelde aan het plafond, maar die was helemaal droog. Er kwam gek genoeg wel water uit de muren. ‘’Och, er zal wel iemand aan het douchen zijn boven’’ kreeg ik als reactie. Pas een poosje later ging het belletje pas rinkelen, viel het kwartje en vielen alle puzzelstukjes in elkaar: Het lekt vanuit de keuken op de tweede etage!! En ja hoor, toen ik ging kijken stond de kraan open en lag er een mooi zwembad van twee centimeter op de vloer. In alle paniek rende ik naar de entree om het te melden. Het enige wat er tegen me gezegd werd was dat de poetsvrouwen het morgen wel zouden komen opruimen. Nou lekker dan! Achja, als hij zich er al geen zorgen over maakte, waarom zou ik dat dan wel doen? ;)
We hebben een hele gezellige avond gehad met dit waterballet toch wel als hoogtepunt!

Woensdag hebben Kyan, Anrien en ik doorgebracht in de dierentuin van Montpellier. Het leuke aan deze dierentuin is dat het eigenlijk een heel groot park is met af en toe wat diertjes! Voor kleine kinderen is het natuurlijk wat minder leuk, want die moeten veel lopen. Maar als het zonnetje schijnt, dan is het heerlijk!
Na de dierentuin had ik Cours de FLE, waar ik natuurlijk weer heel erg naar uit keek. Ik moet zeggen dat ik een beetje begin de wennen aan de manier van lesgeven van de docente, dus ik ben gestopt met hopen dat ze haar lessen interactief in zal gaan delen. Dus als ik die gedachte de komende 6 lessen nog vol kan houden, misschien dat ik het dan nog wel leuk ga vinden ook!

Donderdag was het heerlijk weer, dus vonden Kyan, Anrien en ik het tijd voor een dagje aan de zee in het plaatsje Sète. We hadden de mogelijkheid om in 20 minuten met de trein te gaan, maar we kozen voor de toeristische route: 1,5 uur door typisch Franse dorpjes met de bus. En dat was echt wel de moeite waard!
Sète is een vissersplaatsje met veel restaurantjes aan de haven. We hebben lekker gewandeld en zelfs even gezond. Na een kopje koffie op het terrasje was het alweer tijd om naar huis te gaan, want Kyan zou voor ons koken!! :) Na het avondeten heb ik Kyan Montpellier By Night laten zien, met allemaal romantische lichtjes! Daarna zijn we nog even op bezoek gegaan bij iemand die haar verjaardag vierde en toen was de laatste avond samen alweer afgelopen. :(

Op internet had ik een goedkopere manier gevonden om naar Béziers te komen dan met de trein, namelijk met de bus. De bus was 10 minuten te laat om ons op te pakken, maar dat zou hij in die 1,5 uur durende reis wel goedmaken. Een goed uur later stopt de bus ineens in the middle of nowhere en laat alle mensen uitstappen: blijkbaar moesten we overstappen op een andere bus. Maar vanwege de vertraging was die bus al fijn vertrokken. En omdat het plaatsje zo verlaten was, reed de volgende bus dus ook pas 2 uur later waardoor Kyan zijn vlucht zou missen. Hmmm.. nou dan maar een taxi regelen. Er was een pizzeria open waar alle inwoners van het dorpje zich hadden verzameld, want het was redelijk druk voor 14.00 uur. Gelukkig was de barvrouw bereid om een taxi voor ons te bellen die ons 25 kilometer verder kon afzetten. Dat zou een duur grapje worden…
Het klinkt vreemd, maar het werd jammer genoeg helemaal geen duur grapje: er was geen één taxi in de omgeving die ons naar het vliegveld kon rijden. Dus daar stonden we dan: 25 kilometer van het vliegveld af en het vliegtuig zou over 2 uur vertrekken. Lopen had dus ook geen zin…
Wanhopig dat we waren liepen we met gebogen hoofd naar buiten. Ik zou het niet erg vinden om Kyan nog langer bij me te hebben, maar hij zou de volgende dag een belangrijke dag van de opleiding hebben. De enige vraag die we ons allebei afvroegen was: ‘’Wat moeten we in hemelsnaam doen?’’

Achter ons liepen een man en een vrouw, die het hele verhaal hadden meegekregen. De man vroeg of we naar het vliegveld moesten, en toen we bedroefd ‘ja’ knikten, streek hij over zijn hart en besloot ons er naartoe te rijden!! :) In een fractie van één seconde waren we allebei weer helemaal blij en stemden dus in dat hij onze taxi was.
Eenmaal bij het vliegveld bood Kyan nog aan om de man te betalen, maar omdat het de auto van het werk was, hoefde het niet!

Na een verschrikkelijk afscheid moest ik nog de hele terugreis maken. En nee, geen busreis voor mij deze keer! ;) Ik weet in ieder geval heel zeker dat ik nooit, maar dan ook nooit meer ga zeuren over Veolia VeeVervoer!

Zaterdagmorgen werd ik wakker en HET REGENDE!!!!!!! Eerst heb ik tien keer door mijn ogen gewreven, daarna heb ik mij twintig keer geknepen, maar het regende toch echt in Montpellier! :( Ik had nooit gedacht dat ik hier een slecht-weer-plan moest verzinnen!

Ondanks dat het regende, heb ik me toch goed geamuseerd. Anrien en ik hebben de thriller Black Swan gekeken in de bioscoop, waarbij ik 1.45 uur met de handen voor de ogen zat (van in totaal 1.45 uur). En gisteren hebben we met een aantal mensen gebowld, en ik heb zelfs een strike gegooid! :)

Aangezien het slechte weer komende week aan zal houden, heb ik nog meer slecht-weer-plannetjes nodig. En wie kan mij daar beter in adviseren dan het thuisfront? Dus lieve mensen, post al jullie plannetjes zodat ik me niet verveel buiten de lessen om!

Heel veel liefs,

Lisanne